Usapang Byahe

Naalala nyo ba ung dati kong lathala na nagrereklamo ko tungkol sa pagtaas ng pamasahe? Kwarenta’y kwatro ang pamasahe simula dito sa amin hanggang sa Baclaran. Para sa akin, bilang estudyante ay malaki ng kabawasan yon’. Pero sa naranasan ko nuong isang lingo, maraming bagay pala na dapat ko pang ipagpasalamat. Nabalitaan nyo ba yung Saulog na bus na tumilapon sa isang tulay dito sa may Cavite?

Sabado nuon at kinakailangan ko ng bumalik sa dorm para makapagreview naman ako. Sakto paglabas ko kasi ng bahay ay may dumaan ng Saulog na bus. Iniisip ko pa nuon kung sasakay ako pero sabi ko medyo may pagkabulok na ang bus at baka makatabi ko pa ay ipis at kung anu anong insekto. Kaya nagintay na lamang ako ng panibagong bus. Kumportable naman ako sa bagong bus na nasakyan ko. Malinis at malakas ang aircon. Habang binabaybay ang Centennial road sa may Kawit ay unti unting bumabagal ang bus na sinasakyan ko. Hanggang sa mapansin ko ang Saulog na bus na ang unahan ay nakasawsaw sa tubig at ang puwitan nito ay nasa kalsada pa. Mababa lang naman ang tulay pero napaisip agad ako nuon. Dapat duon ako nakasakay kanina.

Naisip ko tuloy ang salitang "ang masamang damo, matagal mamatay". kasi binibigyan ka pa ng oras para magbago...

Paguwi ko ngayong lingo, tinanung ko agad sa nanay ko kung may nasawi ba sa nasabing aksidente. Wala naman daw pero labing lima ang nasa Ospital. Duon ko nabanggit sa kanya na kung sakali ay kabilang ako sa mga naaksidente.
Isa pang usapang byahe…

Naranasan nyo bang umuwi na saktong sakto lamang ang laman ng inyong bulsa? Haha. Nuong high school ako lagi ko yang nararanasan hanggang nuong Sabado ng umaga, ang nakita ko sa dorm ay singkwenta na lang pala ang laman ng bulsa ko. Sobrang kabado ako nuon at kahit na may mga barya barya pa rin naman ako nuon, mas kampante ka kasi kung kahit isandaan man lamang ay meron ka di ba? Kahit may stored value card na ko sa MRT, pakiramdam ko pa nga ay mahuhulugan pa ko ng pera. Hehe. sakto nga lang nun at magkikita kami ng utol ko sa MOA, may binili kasi kami. Nakakain pa ko sa Kenny. At ang pinakamasaya pa nun, yung panganay na utol ko ay pauwi rin pala sa amin kaya nagpasundo na lang kami sa nasabing “mall”.

Kakaiba yan sa mga usapang byahe ha. Kasi kadalasn ang nagkukwento inoonserbahan at napapansin ang ibang nakasakay o kaya ang sitwasyon habang nagbibyahe. Ako kasi, ang hilig ko naman ay… MAGPAPANSIN. Hehe. joke lang=]