Juan

Naalala ko nung bata pa ako at pag sinansabi nilang magkamukha tayo lagi akong nagsasabi ng “HINDI” o kaya ay “SI NANAY KAMUKHA KO”. Pangiti-ngiti ka lang kahit alam mo na hindi ko gusto pag binibiro ako ng ganun.

Naalala ko nung lagi tayong nagtatalo, sa pananamit ko, sa gupit ng buhok ko. Naiirita ako dahil tinatrato mo akong sundalo. Dahil sa sundalo ka, na dapat ganito, dapat ganiyan. Nakakainit ng ulo pag nagtatalo tayo. Tatahimik ka o lalayo. Yan ang gawain mo.

Naalala ko na nagkakasundo tayo sa usapang politics. Nagkakasundo ang opinion natin. Nagkakasundo tayo pag iyan ang pinaguusapan natin. Tuwing Lingo, pagkasimba nyo. Sabay tayong kumakain ng palabok, nagkakape at pandesal.

Naalala ko nung nagkasakit ang nanay, bigla syang nawalan ng malay na tayo lang dalawa ang kasama nya. Ayokong magpanic ka, kaya ginawa ko lahat, naging kalmado ako.

Naalala ko na lagi rin tayong nagtatalo dahil makulit ka. Ayaw mong sumunod sa mga payo ko. Tumataas ang blood sugar mo pero parang wala kang pakialam sa dieta mo. Lagi mong dinadahilan “KAYA NGA AKO NAGGAGAMOT”

Naalala ko nung may sakit ang ama mo, nandun ka sa tabi nya, habang nakahiga sya sa kama sa silid nya sa may ospital sinabi nya sayo na, akapin mo naman ako. Lumipas ang ilang oras at iniwan nya tayo. Matatag ka nuong araw na yon.

Nalulungkot ako minsan na wala tayong masyadong alaala na masasabi kong naging magkasundo tayo. Wala tayong quality time. Wala tayong masyadong pinagkakasunduang gawin. Madalang din kitang nakakasama at nakakausap. Pero, ngayon gumagawa ako ng paraan. Madalas kitang kinakamusta, ang farm, kung anong ginawa mo sa maghapon o sa buong lingo. Lagi kitang inaakbayan. Gusto kong bumawi sayo. Gusto kong humingi ng patawad sayo sa mga araw na pasaway ako.

Tay, Happy Birthday po.